17 Μαϊου 2021
Κάπως έτσι γράφτηκε και γράφεται η εκθεσιακή ιστορία στην Ελλάδα… Μια ιστορία που εμπεριέχει και τη διεθνή εμπειρία και την παρουσία των εκθεσιακών εργολάβων με περίπτερα, τόσο κρατικά όσο και ιδιωτικά στις μεγάλες εκθέσεις του εξωτερικού. Δεν λείπουν, επίσης, ελληνικές εταιρίες που αναλάμβαναν και συνεχίζουν να αναλαμβάνουν την κατασκευή περιπτέρων για λογαριασμό ξένων πελατών και όχι μόνο ντόπιων.
Τα ερωτήματα σχετικά με τους οικονομικούς κύκλους παραμένουν:
- Πότε εμφανίζεται η φούσκα και πότε σπάει;
- Αντέχει η οικονομία μια τέτοια έξαρση, ή μήπως νομοτελειακά αυτή η έξαρση οδηγεί στην πτώση και στην απαξίωση ενός ολόκληρου κλάδου, ή συνολικά της οικονομίας;
- Ποιοι τελικά δικαιώνονται και επωφελούνται από αυτόν τον κύκλο, από το τίποτα στο ζενίθ και πάλι στο ναδίρ;
- Μπορεί κανείς να προβλέψει αυτά τα σημεία των καιρών; Ή καλύτερα να τα αναγνωρίσει, πριν είναι αργά;
Κάποιοι σώφρονες και προνοητικοί πρόλαβαν να απαντήσουν σε κάποια από αυτά τα ερωτήματα και εξακολουθούν την πορεία τους, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα και με πεσμένα νούμερα. Αλλά με μια προσαρμογή που τους δίνει τη δυνατότητα να παραμείνουν ζωντανοί και ενεργοί επαγγελματικά, οραματιζόμενοι ένα καλύτερο και υγιέστερο μέλλον.
Βαριά ονόματα του παρελθόντος δεν υπάρχουν πια. Ανοίγει πλέον χώρος για μικρές δυναμικές start up εταιρίες που μπορούν να εξελιχθούν σε οχήματα μιας νέας εκθεσιακής εποχής, με την χρήση νέων τεχνολογιών, που αλλάζουν τα δεδομένα και τους επιδιωκόμενους στόχους.
Πόσο μακριά είμαστε αλήθεια από την καθιέρωση και την εδραίωση των ψηφιακών εκθέσεων; Και είναι άραγε αυτές εκείνες που πραγματικά έχει ανάγκη και ζητάει η αγορά; Ή πρόκειται για μια εξέλιξη, μια αναγκαστική προσαρμογή λόγω συνθηκών και κοινωνικοοικονομικών πιέσεων;
Οι εκθέσεις έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την επαφή. Είναι όπως όταν πάει κανείς να αγοράσει ένα ρούχο. Αφού το εντοπίσει, το πρώτο πράγμα που θα κάνει, είναι να το πιάσει, να το εξετάσει σαν υφή, σαν υλικό και φυσικά να επικοινωνήσει δια ζώσης με τον πωλητή. Έτσι και η έκθεση: χωρίς επαφή, χάνει την ουσία και την νοστιμιά της.
Τώρα θα μου πείτε στην εποχή που ζούμε, τι σημαίνει επαφή και με ποιόν τρόπο αυτή μπορεί να εκφράζεται, ώστε να μη χαθεί η όλη μαγεία της εκθεσιακής διαδικασίας;
Αφήνω ανοικτό το ερώτημα για εσάς, μέχρι την επόμενη επικοινωνία μας…
Δημήτρης Θεολογίτης
