12 Ιουλίου 2021
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…
Θα μπορούσε άραγε αυτό το όμορφο τέλος ενός παραμυθιού, να είναι και το τέλος της covid εποχής για τον εκθεσιακό χώρο;
Γιατί, κακά τα ψέματα, εμείς οι κάθε λογής εκθεσιακοί, χτυπηθήκαμε και χτυπιόμαστε αλύπητα από την επέλαση του κορωνοϊού. Κορώνα στο κεφάλι μας τον βάλαμε! Και πώς μεταφράζεται αυτό; Μα με δύο περίπου χρόνια επαγγελματικής καραντίνας, επαγγελματικής απραξίας, με τον ΚΑΔ των εκθέσεων να είναι ίσως ο μοναδικός που παραμένει ακόμα κλειστός, με νέα ημερομηνία - ορόσημο του ανοίγματος την 1η Σεπτεμβρίου. Και αυτό, όταν όλοι οι άλλοι επικίνδυνοι λόγω συνωστισμού κλάδοι άνοιξαν, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Σημαίνει ακόμα, κλείσιμο συναφών επιχειρήσεων, απολύσεις προσωπικού, δυσκολίες επαγγελματικής επιβίωσης και για μερικούς σημαίνει ακόμα και δυσκολίες της εξασφάλισης των βασικών τα προς το ζην.
Αλλά και την άλλη άκρη του εκθεσιακού νήματος αν πιάσουμε, τους εκθέτες δηλαδή, και εκεί υπάρχει αντίστοιχο πρόβλημα. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι οι εκθέσεις για πολλές επιχειρήσεις - μικρές ή μεγάλες δεν έχει σημασία - είναι ένα σημαντικό εργαλείο, τόσο για το άνοιγμα της χονδρικής, όσο και για την προβολή και προώθηση των προϊόντων τους. Όταν σπάσει αυτή η αλυσίδα oργανωτή-έκθεσης-εκθέτη, το σύστημα καταρρέει συνολικά και συμπαρασύρει όλο το εκθεσιακό κύκλωμα. Από τον εκθεσιακό κατασκευαστή, τον ηλεκτρολόγο, τον επιγραφοποιό, τις υπηρεσίες security, τοποθέτησης μοκετών, διαφημιστές και ούτω καθεξής.
Αλήθεια, βγήκε κάτι θετικό από όλη αυτή την περιπέτεια, αυτό το εκθεσιακό κενό, αυτήν την εκθεσιακή μαύρη τρύπα για τον χώρο μας;
Αυτό που εγώ συνειδητοποιώ, είναι ότι για τον καθένα από εμάς, ανεξάρτητα σε ποιο σημείο του εκθεσιακού κύκλου βρίσκεται, η βασική απαίτηση των καιρών είναι η δυνατότητα προσαρμογής στα νέα δεδομένα και η υπερπήδηση όλο και μεγαλύτερων εμποδίων. Στον αθλητισμό υπάρχουν αθλήματα υπερπήδησης χαμηλών αλλά και υψηλών εμποδίων. Στην περίπτωσή μας όμως, η υπερπήδηση σημαίνει άλμα εις ύψος, ή αντοχή στην πίεση ενός άλματος εις… βάθος! Γιατί καλές και οι επιστρεπτέες, ήταν για αρκετούς φιλί ζωής, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι λέγονται και είναι επιστρεπτέες. Και αν προς το παρόν τεχνάσματα επαγγελματικής ανάνηψης μέσω επιδοτήσεων στην ενοικίαση χώρων, εργαζόμενοι σε αναστολή, φορολογικές διευκολύνσεις και λοιπά μέτρα δίνουν την ψευδαίσθηση ότι τα χειρότερα αποφεύχθηκαν, από την άλλη μεριά, όλα αυτά θα τα βρούμε μπροστά μας στο άμεσο μέλλον.
Κάποιοι, στη διάρκεια του διαστήματος αυτής της επαγγελματικής «απραξίας», βρήκαν τον χρόνο και την ευκαιρία να οργανωθούν και να εκσυγχρονιστούν, λαμβάνοντας τα νέα μηνύματα της αγοράς, εργαζόμενοι σκληρά ώστε στη νέα τάξη εκθεσιακών πραγμάτων, στη μετά-covid εποχή, να παραμείνουν βασικοί παίκτες. Με βασική προϋπόθεση, βέβαια, ότι αυτή η εποχή δε θα αργήσει πολύ να έρθει και ότι δε θα ζούμε μονίμως κάτω από την απειλή λοκντάουν και περιορισμών…
Η εποχή που έρχεται δεν θα είναι σε τίποτα ίδια με το παρελθόν. Οι καταιγιστικές αλλαγές που επήλθαν σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, από το σωματικό, το ψυχολογικό, το κοινωνικό, το οικονομικό, το πολιτιστικό, το πολιτικό και ούτω καθεξής, μας θέτουν νέες προκλήσεις που σηματοδοτούν μια νέα κανονικότητα, που δεν είναι αυτή που τόσα χρόνια είχαμε συνηθίσει. Αυτό το χωρικό όριο απόστασης ενάμιση μέτρου που μπήκε ανάμεσά μας, δεν είναι ένα όριο μόνο φυσικό. Είναι ένα όριο, ένας περιορισμός, ένας διαχωρισμός, που μπήκε και στην κοινωνικότητά μας, στην επικοινωνία μας, στην αμεσότητα των συνδιαλλαγών και των συναλλαγών μας.
Μπορούν άραγε να ξαναγεμίσουν, να ξαναζωντανεύσουν πλημμυρισμένοι από κόσμο οι εκθεσιακοί χώροι; Θα ξαναδούμε αυτόν τον απίστευτο συνωστισμό στους διαδρόμους των μεγάλων εκθέσεων, και τους εκθέτες να μην προλαβαίνουν να παίρνουν παραγγελίες; Και αυτό δεν είναι μια νοσταλγική αναπόληση άλλων εποχών, αλλά μια συνειδητοποίηση, ότι αυτές οι χρυσές εκθεσιακές εποχές μπορεί να μην ξανάρθουν ποτέ σε αυτήν την ένταση και με αυτόν τον τρόπο. Αν κάτι με απασχολεί, είναι ο τρόπος για μια νέα συνθήκη εκθεσιακής επικοινωνίας, που μπορεί και φαίνεται να καθορίζεται από τις νέες τεχνολογικές εφαρμογές.
Θα μου πείτε, σου αρέσει μια ψηφιακή εκθεσιακή επικοινωνία, σε μια ψηφιακή έκθεση, με κάποιον ψηφιακό πωλητή και με ένα ψηφιακό προϊόν;
Επιτρέψτε μου, για λόγους σασπένς, να σας πω την άποψή μου στην επόμενη εκθεσιακή μας συνάντηση στην πλατφόρμα του ΕxposGreece.
Δημήτρης Θεολογίτης
Μοιραστείτε το άρθρο
Οδηγός Αγοράς
Πιο πρόσφατα
